Projekt flagi przedstawia płat czerwony o proporcjach boków jak 5:8 z umieszczonym pośrodku godłem herbu (bez tarczy) oraz pas żółty poziomy u dołu płata o szerokości 1/10 płata (na wysokości 1/10 płata od dołu).

Forma flagi nawiązuje do historycznych chorągwi, także miejskich, które najczęściej przedstawiały płaty w barwie pola tarczy z umieszczanymi na nich godłami. Łuków jako miasto królewskie z pewnością posiadał własną chorągiew miejską, o której jednak przekazy historyczne nie zachowały się (są nieznane). Pas u dołu flagi może symbolizować rzekę Krznę, nad którą położony jest Łuków.

Według miejscowej tradycji historycznej, przywołanej w monografii Łukowa J. S. Majewskiego, w wodach tej rzeki miał być ocalony przywilej lokacyjny Łukowa króla Władysława II Jagiełły z 1403 r., wrzucony do niej w skrzynce miejskiej podczas pożaru miasta w 1534 r. Tradycja ta ma potwierdzenie w źródłach historycznych. W przywileju króla Zygmunta I Starego z 1534 r., znajduje się wzmianka o ocaleniu przywileju lokacyjnego od spalenia w wielkim pożarze miasta, przez wrzucenie dokumentu do wody przez jednego z rajców miejskich. Dodajmy obecnie, że przywilej lokacyjny z 1403 r. ocalony przez rajcę łukowskiego z pożaru w 1534 r., przechowywany w archiwum spłonął w 1944 r. podczas powstania warszawskiego.